schodzę po schodach z nadzieją ,
znadzieją , że któregoś schodka zabraknie,
a gdy zabraknie któregoś schodka ,
zacznę spadać w dół,
nieustannie tracąc życie.
życie, które ktoś zniczył,
życie, które było złe,
życie , którego nik by nie chciał.
to jest jak kwiat rumianka,
cały jest gdy się narodzi,
potem po kolei odpada każdy płatek,
a na końcu nie ma nic..
W trosce o komfort korzystania z naszego serwisu chcemy dostarczać Ci coraz lepsze usługi. By móc to robić prosimy, abyś wyraził zgodę na dopasowanie treści marketingowych do Twoich zachowań w serwisie. Zgoda ta pozwoli nam częściowo finansować rozwój świadczonych usług.
Pamiętaj, że dbamy o Twoją prywatność. Nie zwiększamy zakresu naszych uprawnień bez Twojej zgody. Zadbamy również o bezpieczeństwo Twoich danych. Wyrażoną zgodę możesz cofnąć w każdej chwili.
Dodaj komentarz