życie .

schodzę po schodach z nadzieją ,

znadzieją , że któregoś schodka zabraknie,

a gdy zabraknie któregoś schodka ,

zacznę spadać w dół,

nieustannie tracąc życie.

życie, które ktoś zniczył,

życie, które było złe,

życie , którego nik by nie chciał.

to jest jak kwiat rumianka,

cały jest gdy się narodzi,

potem po kolei odpada każdy płatek,

a na końcu nie ma nic..