Komentarze: 2
schodzę po schodach z nadzieją ,
znadzieją , że któregoś schodka zabraknie,
a gdy zabraknie któregoś schodka ,
zacznę spadać w dół,
nieustannie tracąc życie.
życie, które ktoś zniczył,
życie, które było złe,
życie , którego nik by nie chciał.
to jest jak kwiat rumianka,
cały jest gdy się narodzi,
potem po kolei odpada każdy płatek,
a na końcu nie ma nic..